Sene 2004.... Nisanın 12'si.... 25 yaşımdayım, askerlik için Afyon'dayım... Çapraz nöbet tutan askerlerin arasından geçerek, ürkek ürkek çim kokan askeri birliğin içine giriyorum. "Haaa... bi tane daha geldi!" diyerek beni karşılayan rütbelerini ve kim olduklarını bilmediğim yeşil kıyafetli, müstehzi bakışlı kişilere evraklarımı teslim ediyorum.
Günler günleri süründürüyor, yani kovalamıyor... O kadar hızlı geçmiyor günler.... Bir çarşı izninde hatıra defteri alıyorum... Bir şeyler çiziyorum bu deftere... Aşağıdaki çizgiler o zaman ve zeminlerde bulunan, yeşil kıyafetli, siyah botlu, metruş bir askerin kaleminden çıktı...
ŞAN VE ŞEREFLE DOLU 158 GÜN İÇERİSİNDE VATANI SAVUNMAYI ÖĞRENDİK.
KULE NÖBETİ TUTTUK.
NÖBET BİTİMİNDE MUTLULUĞUN IŞIKLARINI ÖĞRENDİK.
BÜYÜKLERİMİZE İTAAT ETMEYİ ÖĞRENDİK.
AKRABALIK İLİŞKİLERİNE YENİ BİR GÖZLE BAKTIK.
PEK ÇOK SANATTA İHTİSAS YAPTIK: KÜREK SALLAMA, OT YOLMA, ÇİM BİÇME....
ACİL MÜDAHALE MANGASINI TANIDIK. YANİ AMeMe...
ORİJİNAL TABİRLERİ ÖĞRENDİK, ÇOK ACAYİP...
HER ŞEYİN BİR TALİMATININ OLDUĞUNU, OLABİLECEĞİNİ ÖĞRENDİK.
NÖBET YAZMAYI ÖĞRENDİK, DAHA DOĞRUSU BEN ÖĞRENDİM...
HERKES UYURKEN DEFTER-KALEMLE SOHBET ETMEYİ ÖĞRENDİK.
BİR GÜNÜ BİR SENE GİBİ DOPDOLU YAŞAMAYI ÖĞRENDİK.
TİNSEL DAĞARCIĞIMIZA YENİ KAVRAMLAR EKLEDİK.
BURASI 8. BAKIM MERKEZ KOMUTANLIĞI
YAZAN/ÇİZEN NÖBET YAZICISI MUSTAFA ALİ ERDOST
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder